Φλεγμονώδης νόσος της πυέλου (PID): συμπτώματα, αιτίες και θεραπεία**Επεξήγηση επιλογής:** – Ο όρος “Lytinių organų uždegiminė liga (LOUL)” στα Λιθουανικά σημαίνει “Φλεγμονώδης νόσος των γεννητικών οργάνων”. Ωστόσο, ο διεθνώς και επιστημονικά καθιερωμένος όρος είναι “Φλεγμονώδης νόσος της πυέλου”, γνωστός στα αγγλικά ως “Pelvic Inflammatory Disease (PID)”. – Έτσι, προτιμάται η χρήση του επιστημονικά αναγνωρισμένου όρου στα ελληνικά. – Τα “συμπτώματα, αιτίες και θεραπεία” αποδίδονται ως “συμπτώματα, αιτίες και θεραπεία” για να διατηρηθεί η φυσική ροή και η σαφήνεια του τίτλου.

Η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου αποτελεί λοίμωξη των γυναικείων γεννητικών οργάνων, η οποία συνήθως θεραπεύεται με χορήγηση αντιβιοτικών. Όσο νωρίτερα ξεκινήσει η θεραπευτική αγωγή, τόσο μικραίνει ο κίνδυνος για μόνιμες βλάβες στους ιστούς ή σοβαρές επιπλοκές.

Πώς αντιμετωπίζεται η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου

Για τη θεραπεία αυτής της λοίμωξης προτείνεται κατά πλειοψηφία η έναρξη θεραπείας με αντιβιοτικά, σύμφωνα με τη σύσταση γιατρού. Τα φάρμακα αυτά συμβάλλουν στην εξάλειψη των βακτηρίων που προκαλούν τη λοίμωξη. Συχνά χορηγείται ταυτόχρονα συνδυασμός διαφορετικών αντιβιοτικών, όπως η κεφτριαξόνη, η δοξυκυκλίνη και η μετρονιδαζόλη, ώστε να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα της αγωγής.

Αν και τα αντιβιοτικά συνήθως είναι αποτελεσματικά στην εκρίζωση της λοίμωξης, δεν μπορούν να αποκαταστήσουν ήδη υπάρχουσες δομικές αλλοιώσεις ή ουλές στην πύελο. Επομένως, η έναρξη θεραπείας σε αρχικό στάδιο είναι καθοριστική, προτού συμβεί μη αναστρέψιμη βλάβη στους ιστούς.

Η σημασία της θεραπείας για τον σεξουαλικό σύντροφο

Είναι εξίσου σημαντικό να λάβει θεραπεία με αντιβιοτικά και ο σεξουαλικός σύντροφος, ακόμα και αν δεν παρουσιάζει ενοχλήματα. Σε διαφορετική περίπτωση, υπάρχει ενδεχόμενο μετά την αποθεραπεία να επέλθει εκ νέου λοίμωξη από αδιάγνωστο φορέα. Για να μειωθεί ο κίνδυνος υποτροπής, συνιστάται η αποχή από τη σεξουαλική επαφή μέχρι να ολοκληρωθεί η θεραπεία και για τα δύο μέλη και να υποχωρήσουν τα συμπτώματα.

Πότε απαιτείται νοσηλεία σε νοσοκομείο

Σε ορισμένες περιπτώσεις τα συμπτώματα είναι πιο έντονα, όπως υψηλός πυρετός, έντονη ναυτία, εμετός ή μη βελτίωση παρά τη λήψη φαρμάκων. Τότε μπορεί να χρειαστεί νοσηλεία, όπου χορηγούνται ισχυρότερα αντιβιοτικά, είτε ενδοφλέβια είτε από το στόμα, ανάλογα με τη σοβαρότητα της νόσου. Η εισαγωγή κρίνεται απαραίτητη στις ακόλουθες περιστάσεις:

• Αδυναμία λήψης αντιβιοτικών από το στόμα
• Έλλειψη βελτίωσης ή επιδείνωση παρά τη θεραπεία
• Εμφάνιση αποστήματος – συγκέντρωση πύου στις σάλπιγγες ή στις ωοθήκες
• Εκδήλωση λοίμωξης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
• Υποψία για άλλη πάθηση, όπως σκωληκοειδίτιδα

Κίνδυνοι από τη μη θεραπευόμενη φλεγμονώδη νόσο της πυέλου

Η καθυστέρηση της θεραπείας μπορεί να διευκολύνει τη διασπορά της λοίμωξης, οδηγώντας σε σημαντικές επιπλοκές. Μεγάλος κίνδυνος αποτελεί η δημιουργία συμφύσεων και οι φλεγμονώδεις μεταβολές στην πυελική περιοχή, οι οποίες προκαλούν περαιτέρω προβλήματα υγείας.

• Μακροχρόνιος πυελικός πόνος. Πολλές γυναίκες υποφέρουν από χρόνιο ή διαρκή πόνο στο κατώτερο μέρος της κοιλιάς εξαιτίας των εναπομεινάντων φλεγμονωδών βλαβών. Επαναλαμβανόμενα επεισόδια αυξάνουν τον εν λόγω κίνδυνο.
• Δυσκολίες στη σύλληψη. Η φθορά των σαλπίγγων μετά από λοίμωξη μειώνει την αναπαραγωγική ικανότητα. Έρευνες καταδεικνύουν πως σε γυναίκες που έχουν νοσήσει, οι πιθανότητες δυσκολίας σύλληψης είναι πέντε φορές μεγαλύτερες.
• Σχηματισμός αποστήματος. Το απόστημα αποτελεί σοβαρή επιπλοκή, που χαρακτηρίζεται από συγκέντρωση πύου στις σάλπιγγες ή τις ωοθήκες. Εάν δεν ξεκινήσει άμεσα θεραπεία, το απόστημα ενδέχεται να προκαλέσει απειλητικές για την υγεία δυσκολίες.

Φλεγμονώδης νόσος της πυέλου και κύηση

Η συγκεκριμένη λοίμωξη αυξάνει την πιθανότητα εξωμήτριας κύησης, καθώς οι κατεστραμμένες σάλπιγγες μπορούν να συγκρατήσουν το γονιμοποιημένο ωάριο, που τελικά αναπτύσσεται εκτός μήτρας. Αυτή η κατάσταση εγκυμονεί σημαντικό κίνδυνο για τη ζωή της γυναίκας και απαιτεί άμεση παρέμβαση.

Χρήσιμες πληροφορίες για τη φλεγμονώδη νόσο της πυέλου

Η πάθηση οφείλεται κυρίως σε σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις, όπως τα χλαμύδια ή η γονόρροια, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και μετά από άλλες βακτηριακές λοιμώξεις, π.χ. λόγω διαταραχής της φυσιολογικής μικροχλωρίδας του κόλπου. Το πιο καίριο στοιχείο είναι η άμεση αναγνώριση και έναρξη αγωγής, καθώς η αμέλεια μπορεί να προκαλέσει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις – όπως στερημένη γονιμότητα ή χρόνιος πόνος.

Τι πρέπει να λαμβάνετε υπόψη με τον σύντροφο

Είναι απαραίτητο να ενημερωθεί και ο σύντροφος για τη διάγνωση. Θα πρέπει επίσης να διερευνηθεί και αν χρειαστεί να ξεκινήσει θεραπεία, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα επανεμφάνισης της λοίμωξης.

Ποια αντιβιοτικά μπορεί να χρησιμοποιηθούν στη θεραπεία

Συνήθως ο γιατρός προτείνει χορήγηση δύο ή περισσοτέρων αντιβιοτικών, όπως κεφτριαξόνη, δοξυκυκλίνη ή μετρονιδαζόλη. Με αυτό τον τρόπο καλύπτονται διάφορα βακτηριακά παθογόνα, διασφαλίζοντας ολοκληρωμένη αντιμετώπιση της λοίμωξης.