Συμπτώματα και θεραπεία του SARS (Σοβαρό Οξύ Αναπνευστικό Σύνδρομο)

Το SARS αποτελεί έναν οξύ αναπνευστικό σύνδρομο που εμφανίστηκε ξαφνικά ως λοιμώδης νόσος την περίοδο 2002–2003. Η διάγνωση τότε ήταν δύσκολη, καθώς οι γιατροί αξιολογούσαν τα συμπτώματα του ασθενούς, ρωτούσαν αν είχε ταξιδέψει πρόσφατα σε περιοχές της Ασίας όπου υπήρχε επιδημία ή αν είχε στενή επαφή με πιθανό ασθενή SARS.

Πώς διαγιγνώσκεται σήμερα το sars

Στις μέρες μας, η ταυτοποίηση του SARS γίνεται με εργαστηριακές εξετάσεις. Πραγματοποιούνται διάφοροι διαγνωστικοί έλεγχοι που επιτρέπουν την αξιόπιστη αναγνώριση της νόσου:

• εξετάσεις αίματος
• ανάλυση δειγμάτων κοπράνων
• έλεγχος ρινοφαρυγγικού επιχρίσματος

Εάν ο ιός οδηγήσει σε πνευμονία, αυτό διαπιστώνεται μέσω απεικονιστικών εξετάσεων όπως η ακτινογραφία θώρακα ή η αξονική τομογραφία.

Ποιες θεραπείες είναι διαθέσιμες

Κατά την πρώτη εμφάνιση του SARS δεν υπήρχαν φάρμακα ειδικά σχεδιασμένα για την αντιμετώπισή του. Δοκιμάστηκαν αντιιικά σκευάσματα όπως η ριμπαβιρίνη ή ο συνδυασμός λοπιναβίρης με ριτοναβίρη, καθώς και κορτικοστεροειδή με στόχο τη μείωση της φλεγμονής στους πνεύμονες. Ωστόσο, δεν έχει θεσπιστεί ένα θεραπευτικό πρωτόκολλο που να διασφαλίζει πλήρη ίαση.

Στους πάσχοντες με SARS παρείχαν κυρίως υποστηρικτική αγωγή: όταν χρειαζόταν, χρησιμοποιούσαν αντιβιοτικά για την πρόληψη δευτερογενών μολύνσεων και, σε σοβαρότερες περιπτώσεις, χορηγούσαν στεροειδή για τον έλεγχο της φλεγμονής του πνευμονικού ιστού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, χρησιμοποιήθηκε πλάσμα αίματος από ασθενείς που είχαν αναρρώσει και είχαν αναπτύξει αντισώματα κατά του ιού.

Σε ήπιες μορφές της νόσου, η θεραπεία γινόταν στο σπίτι με χρήση αντιπυρετικών ή αναλγητικών για τη διαχείριση του πυρετού και του μυϊκού άλγους. Αν τα συμπτώματα επιδεινώνονταν, ήταν απαραίτητη η εισαγωγή σε νοσοκομείο, όπου μπορούσε να χορηγηθεί ενδοφλέβια υποστήριξη ή οξυγόνο.

Προστασία από το sars – τρόποι πρόληψης

Παρόλο που δεν υπάρχουν φάρμακα για την πλήρη εξάλειψη του ιού, υπάρχουν πρακτικές για τη μείωση του κινδύνου μετάδοσης. Απλές ενέργειες μπορούν να συμβάλουν στην ατομική και οικογενειακή προστασία:

• πλύνετε συχνά και σχολαστικά τα χέρια με σαπούνι ή χρησιμοποιήστε κατάλληλο απολυμαντικό
• αποφύγετε να αγγίζετε το πρόσωπό σας, ιδιαίτερα τα μάτια, τη μύτη και το στόμα, με άπλυτα χέρια
• κατά την επαφή με άτομα που νοσούν και τα σωματικά υγρά τους (σάλιο, ούρα, κόπρανα), χρησιμοποιήστε γάντια μιας χρήσης
• καθαρίζετε συχνά με απολυμαντικό επιφάνειες που αγγίζετε καθημερινά, όπως πάγκους και πόμολα· πλένετε προσωπικά αντικείμενα με σαπούνι σε ζεστό νερό
• εάν ζείτε ή έρχεστε σε επαφή με ασθενή SARS, φορέστε ιατρική μάσκα ώστε να προστατεύσετε εσάς και τους υπόλοιπους
• μην μοιράζεστε σκεύη φαγητού, μαχαιροπίρουνα, πετσέτες ή σεντόνια με άτομο που νοσεί, εκτός και αν τα έχετε πλύνει καλά με σαπούνι και ζεστό νερό
• κατά την επικοινωνία με ασθενή SARS, διατηρείτε απόσταση τουλάχιστον 1 μέτρου
• αν το παιδί παρουσιάσει πυρετό ή αναπνευστική δυσχέρεια, μην το στείλετε στο σχολείο ή παιδικό σταθμό
• τηρείτε τις προαναφερθείσες προφυλάξεις για τουλάχιστον 10 ημέρες μετά την πλήρη υποχώρηση των συμπτωμάτων του ατόμου που έχει νοσήσει από SARS

Σημαντικές πληροφορίες για τη μετάδοση του sars

Ο ιός του SARS μεταδίδεται κυρίως από άνθρωπο σε άνθρωπο, ιδίως κατά το βήχα και το φτάρνισμα σε μικρή απόσταση. Η τήρηση των κανόνων υγιεινής και η χρήση προστατευτικής μάσκας σε δημόσιους χώρους ή κοντά σε ασθενείς αποτελούν την πλέον αποτελεσματική άμυνα. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν θεραπείες που να εξαλείφουν οριστικά τον ιό ή να προσφέρουν πλήρη προστασία διαρκείας.

Ομοιότητες και διαφορές μεταξύ sars και covid

Και οι δύο νοσηρές καταστάσεις προκαλούνται από παρόμοιους κορονοϊούς, οι οποίοι θεωρείται ότι προέρχονται από νυχτερίδες. Ο ιός που προκαλεί το SARS ονομάζεται SARS-CoV ή SARS-CoV-1, ενώ ο νεότερος ιός που σχετίζεται με τον COVID-19 είναι ο SARS-CoV-2. Η μετάδοση και των δύο γίνεται με σταγονίδια από τις εκκρίσεις της αναπνευστικής οδού, τα οποία διασπείρονται μέσω του βήχα ή του φταρνίσματος.

Ο βασικός παράγοντας διαφοροποίησης είναι ότι, κατά το ξέσπασμα του SARS, μολύνθηκαν σημαντικά λιγότερα άτομα, ωστόσο η σοβαρότητα της νόσου ήταν μεγαλύτερη. Αντιθέτως, ο COVID-19 διαδόθηκε πολύ ευρύτερα σε παγκόσμια κλίμακα, ενώ στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων τα συμπτώματα ήταν ήπια ή μέτριας βαρύτητας.