Εσιταλοπράμη: χρήση, δοσολογία, παρενέργειες, προειδοποιήσεις

Η ουσία εσιταλοπράμη ανήκει στα φάρμακα που συνήθως χορηγούνται για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης και των αγχωδών διαταραχών. Κατατάσσεται στην κατηγορία των εκλεκτικών αναστολέων επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRI), με δράση στην εξισορρόπηση συγκεκριμένων νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο και ανακούφιση των συμπτωμάτων διαταραχών διάθεσης.

Σε ποιες περιπτώσεις συνιστάται η εσιταλοπράμη

Στην Ελλάδα, η εσιταλοπράμη προτείνεται συχνά σε ενήλικες και εφήβους από την ηλικία των 12 ετών με σοβαρή καταθλιπτική διαταραχή. Επίσης, μπορεί να χορηγηθεί και για τη θεραπεία γενικευμένης αγχώδους διαταραχής σε ενήλικες. Οι ασθενείς χρειάζεται να ακολουθούν πιστά τις οδηγίες του γιατρού και να μην διακόπτουν από μόνοι τους τη φαρμακευτική αγωγή, καθώς η δράση των αντικαταθλιπτικών εκδηλώνεται συνήθως μετά από αρκετές εβδομάδες χορήγησης.

Προειδοποιήσεις και μέτρα προφύλαξης

Η χρήση αυτού του φαρμάκου δεν επιτρέπεται σε περίπτωση αλλεργίας στην εσιταλοπράμη, στη σιταλοπράμη ή εάν λαμβάνετε πιμοζίδη. Επίσης, συνιστάται αποφυγή της αγωγής αν έχει προηγηθεί χρήση αναστολέα ΜΑΟ (όπως ισοκαρβοξαζίδη, λινιζολίδη, φενελζίνη, ρασαγιλίνη, σελεγιλίνη, τρανυλκυπρομίνη) τις τελευταίες δύο εβδομάδες, λόγω του ενδεχόμενου σοβαρών παρενεργειών.

Οι νεότερης ηλικίας ασθενείς, κυρίως κατά την έναρξη θεραπείας με αντικαταθλιπτικά, ενδέχεται να εμφανίσουν αυξημένες σκέψεις για αυτοκτονία ή αλλαγές στη συμπεριφορά. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι σημαντικό να εντοπίζονται έγκαιρα οι αλλαγές στα συμπτώματα και να ενημερώνεται ο γιατρός.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας με εσιταλοπράμη, απαιτείται τακτικός έλεγχος της καρδιακής λειτουργίας και των επιπέδων ηπατικής και νεφρικής λειτουργίας, ιδιαίτερα αν υπάρχουν ήδη σχετικές παθήσεις.

• Πριν την έναρξη, ενημερώστε το γιατρό σας αν αντιμετωπίζετε: παθήσεις ήπατος ή νεφρών, καρδιολογικά προβλήματα, υψηλή αρτηριακή πίεση, επιληψία, χαμηλά επίπεδα νατρίου στο αίμα, διαταραχές πήξης, τυχόν αστάθεια στη διάθεση ή ιστορικό κατάχρησης ουσιών.

Εισαγωγή σε κύηση και θηλασμό

Η αγωγή με αντικαταθλιπτικά τύπου SSRI κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να επηρεάσει την υγεία του νεογνού, ωστόσο η απότομη διακοπή αυξάνει τον κίνδυνο επανεμφάνισης κατάθλιψης. Η λήψη ή η διακοπή της εσιταλοπράμης σε περίοδο κύησης ή γαλουχίας πρέπει να γίνεται πάντα σε συνεννόηση με το γιατρό.

Σε βρέφη που θηλάζουν, ενδέχεται να παρατηρηθεί αυξημένη υπνηλία, ανησυχία, δυσκολία στη σίτιση ή περιορισμένη αύξηση βάρους. Εάν παρουσιαστούν τέτοια συμπτώματα, αναζητήστε ιατρική συμβουλή.

Οδηγίες χορήγησης της εσιταλοπράμης

Η δοσολογία και ο τρόπος λήψης καθορίζονται από το θεράποντα ιατρό. Κατά κανόνα, το φάρμακο λαμβάνεται από το στόμα μία φορά την ημέρα, ίδια ώρα καθημερινά, με ή χωρίς τροφή. Στην υγρή μορφή, η δόση μετράται με ειδικό δοσομετρητή.

Η διάρκεια της θεραπείας κυμαίνεται από αρκετές εβδομάδες έως και λίγους μήνες. Εάν τα συμπτώματα δεν βελτιώνονται ή εμφανιστούν καινούριες παρενέργειες, πρέπει να ενημερώσετε το γιατρό σας.

Μη διακόπτετε απότομα το φάρμακο χωρίς ιατρική συμβουλή, επειδή υπάρχει κίνδυνος συμπτωμάτων διακοπής. Η μείωση της δόσης γίνεται σταδιακά και πάντα με καθοδήγηση.

Η εσιταλοπράμη πρέπει να διατηρείται σε θερμοκρασία δωματίου, προστατευμένη από υγρασία και υψηλές θερμοκρασίες.

Οδηγίες δοσολογίας

• Η συνήθης αρχική δόση για ενήλικες με κατάθλιψη ή αγχώδεις διαταραχές είναι 10 mg την ημέρα. Εάν κριθεί αναγκαίο, μετά από μία εβδομάδα μπορεί να αυξηθεί στα 20 mg ημερησίως. Η συνήθης διάρκεια της συντήρησης υπερβαίνει τους δύο μήνες.
• Για ηλικιωμένους ασθενείς, η συνιστώμενη ανώτατη δόση είναι 10 mg την ημέρα.
• Σε εφήβους ηλικίας 12 ετών και άνω, η αρχική δόση είναι 10 mg ημερησίως και, αν απαιτηθεί, μπορεί μετά από τρεις εβδομάδες να αυξηθεί σε 20 mg την ημέρα.

Οι δόσεις διαμορφώνονται εξατομικευμένα, ανάλογα με την ανταπόκριση και την εμφάνιση τυχόν ανεπιθύμητων ενεργειών.

Αν παράλειψετε κάποια δόση

Σε περίπτωση που ξεχάσετε να λάβετε μία δόση, πάρτε την το συντομότερο δυνατό. Αν πλησιάζει όμως η ώρα της επόμενης λήψης, μην λαμβάνετε διπλή δόση.

Σε περίπτωση υπερδοσολογίας

Η υπερβολική λήψη εσιταλοπράμης μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες για την υγεία. Σε αυτή την περίπτωση απαιτείται άμεση ιατρική παρέμβαση.

Τι θα πρέπει να προσέξετε κατά τη θεραπεία

Καλό είναι να αποφεύγεται το αλκοόλ, καθώς ενδέχεται να επιδεινώνει τις παρενέργειες. Πρέπει επίσης να είστε προσεκτικοί με την οδήγηση ή τη χρήση μηχανημάτων μέχρι να διαπιστωθεί η επίδραση του φαρμάκου στον οργανισμό σας.

Ενημερώστε τον γιατρό πριν χρησιμοποιήσετε μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα όπως η ιβουπροφαίνη ή το ακετυλοσαλικυλικό οξύ, καθώς μπορεί να αυξηθεί ο κίνδυνος αιμορραγίας.

Πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες

Η εσιταλοπράμη μπορεί να προκαλέσει διάφορες παρενέργειες, με συχνότερες τις παρακάτω:

• ναυτία, κοιλιακό άλγος, έμετος, δυσκοιλιότητα
• υπνηλία, ζάλη, κόπωση, αίσθημα αδυναμίας
• άγχος, αϋπνία, ψυχοκινητική διέγερση, τρόμος μυών
• εφίδρωση, ξηροστομία, μείωση της όρεξης, αυξημένη εφίδρωση
• ρινορραγίες, έντονες εμμηνορροΐες
• σεξουαλικές διαταραχές όπως μειωμένη libido, δυσκολία οργασμού, διαταραχές στύσης ή εκσπερμάτισης
• συχνό χασμουρητό
• πόνος ή δυσφορία κατά την ούρηση

Πιο σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν θολή όραση ή αλλαγές στην όραση, έντονες διακυμάνσεις διάθεσης, λήθαργο, σύγχυση, έντονη δυσκαμψία μυών ή πυρετό. Εάν εμφανίσετε συμπτώματα όπως δερματικό εξάνθημα ή οίδημα, δυσκολία αναπνοής, διαταραχές καρδιακού ρυθμού, έντονη αδυναμία ή ενδείξεις συνδρόμου σεροτονίνης (όπως άγχος, μυϊκοί σπασμοί, υψηλή θερμοκρασία, έντονη εφίδρωση, ναυτία, έμετος ή διάρροια, παραισθήσεις), απαιτείται άμεση ιατρική φροντίδα.

Αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα

Η χορήγηση εσιταλοπράμης πρέπει να γίνεται μόνο αφού ενημερωθεί ο γιατρός σας για κάθε φαρμακευτική αγωγή που λαμβάνετε παράλληλα. Είναι απαραίτητο να ενημερώσετε αν παίρνετε αντιπηκτικά, ισχυρά παυσίπονα, αντιεπιληπτικά, φυτικά σκευάσματα ή άλλα αντικαταθλιπτικά. Ενδέχεται να υπάρξουν επικίνδυνες αλληλεπιδράσεις, κυρίως με σκευάσματα που αυξάνουν τα επίπεδα σεροτονίνης.

Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται όταν συνδυάζεται με φάρμακα που προκαλούν υπνηλία, όπως υπνωτικά ή ισχυρά αναλγητικά, καθώς ο συνδυασμός αυτός μπορεί να ενισχύσει την καταστολή.